رسانه های همکار
هشتگ های داغ:
1. عدم تطابق سرجنین با لگن مادر
2. زجر جنین
3. مشکلات مربوط به جفت وبند ناف
4. سزارین قبلی
5. طرز قرار گرفتن غیرعادی جنین
6. جنین های نارس و دیررس
7. چندقلویی
8. موارد متفرقه مثل تومورهای فیبروییدی، سابقه نازایی و غیره
برش عمودی در خط وسط در قسمت تحتانی شکم و برش عرضی فان اشتیل شایع ترین برش های پوستی مورد استفاده است.
برش عمودی: از دست دادن خون را به حداقل می رساند و امکان گسترش برش به قسمت فوقانی شکم را در صورت لزوم فراهم می کند.
همچنین برش عمودی امکان دسترسی سریع به حفره ی شکمی را فراهم میکند. با این وجود برش های فان اشتیل بیشتر بکار می رود.
پوست توسط جراح پرپ میشود، سپس لایه های شکم باز میشوند و هر رگ خونی بزرگ که خونریزی می کند لیگاتور میشود .
1. پوست
۲. چربی زیرجلد
۳. فاشيا
۴. عضله ی رکتوس ابدومینوس که بریده نمی شود و از محل لاينا آلبا باز میشود
۵. پریتوئن جداری
۶. پریتوئن احشایی
٧. میومتر
۸. آندومتر
به محض باز شدن رحم مایع آمنیوتیک ساکشن می شود . سپس جراح دستش را زیر لبه ی تحتانی برش میکند و سرجنین را به سمت محل برش رحمی می آورد، کمک جراح نیز به فوندوس رحم فشار می آورد تا خروج راحت تر باشد. به محض خروج سرجنین دهان و سوراخهای بینی او پوآر یا ساکشن می شود سپس بندناف كلمپ می شود و نوزد توسط جراح یا کمک جراح به خارج از محدوده ی عمل برده می شود.
سپس جفت خارج میشود و رحم نیز از حفره ی شکم خارج و درون یک لنگاز پیچیده میشود و لایه ها به ترتیب دوخته میشود.
آندومتر و میومتر با کرومیک یک ، پریتوئن احشایی و جداری با کرومیک صفر، فایشا و زیر جلد با ویکریل و پوست با نایلون 2.0 دوخته میشود.
در پایان به منظور بازگشت سریع تر رحم به اندازه ی اول و خروج خون و ترشحات ماساژ رحمی انجام می شود.
