رسانه های همکار
هشتگ های داغ:
بعد از ایجاد برش عرضی فانشتایل، یا برش عمودی شکمی، حفره شکم کاملا از لحاظ مواد پاتولوژیک پیش بینی شده بررسی می گردد. رحم و ارگان های ضمیمه آن را هم باید بررسی کرد.
یک رترکتور خودکار را در موضع جراحی گذاشته، و روده ها توسط گازهای لاپاراتومی مرطوب به سمت سر هدایت می شوند.
جهت تسهیل در کنترل رحم، ممکن است یک تناكلوم به فوندوس رحم متصل گردد. (جهت جابجا کردن رحم، اغلب از یک تناكولوم چندشاخ استفاده میشود.)
توسط کلمپ های لیگامان، لیگامان های راند و تخمدانی را بطور عرضی کلمپ می کنند. ( بعضی از این کلمپها بعد از جداکردن لیگامان، سرجای خود باقی مانده و از آن برای بلند کردن و جابجایی رحم موقع جداکردن آن استفاده میشود)
در این مرحله، ليگامانهای راند را توسط کوتر یا لیگاتور و برش جدا می کنند. دو لايه خلفی و قدامی لیگامان پهن از هم فاصله خواهند گرفت. ( بخیه ها فورا در ناحیه جداسازی، زده می شوند. برای جداسازی میتوان از بلانت دایسکشن، شارپ دایسکشن با ترکیبی از این دو استفاده شود)
توسط قیچی متس، پریتوئن مثانه را از بخش تحتانی رحم آزاد کرده و فضای خلق صفاقی برای اکسپوز عروق ایلیاک و حالبها باز میشود. در ادامه تمامی مراحل جراحی، باید این ساختارها را شناسایی و حفظ کرد. ( همین مراحل باید برای طرف مقابل تکرار شود. تکنولوژیست جراحی باید کلمپها و بخیه های موردنیاز را در تمام مراحل جراحی آماده داشته باشد.)
توسط بلانت دایسکشن، مثانه از بخش تحتانی رحم و سرویکس جدا میشود. اغلب جهت انجام بلانت دایسکشن، از یک گاز متصل به یک فورسپس استفاده میکنند.
جهت اکسپوز لیگامان آویزان کننده تخمدانی و شريان رحمی، سوراخ پریتوئن را وسیع می کنند. یک کلمپ هنی کرو در سمت داخلی لیگامانهای تخمدانی و آویزان کننده زده شده و لیگاتور و جدا می شوند. بطور کلاسیک جراحی هیسترکتومی شامل کلمپ کردن، بریدن و لیگاتور کردن می باشد. جهت لیگاتور، از یک سوزن بخیه متصل به سوزنگیر استفاده میشود. جراح ممکن است از کوتر یا تیغه هارمونیک برای جدا کردن لیگامانها استفاده کند)
در این مرحله رحم به سمت سر کنارزده و به یکطرف متمایل می شود. الیگامان های تحتانی رحم را تحت کشش قرار داده تا عروق رحمی اکسپوز شوند. سپس این عروق را در محل اتصال رحم به سرویکس، کلمپ، بریده و لیگاتور می شوند. (برحسب آناتومی لگن بیمار، ممکن است جهت دستیابی به بخشهای تحتانی رحم به ابزارهای خیلی بلند نیاز باشد.)
درحالیکه رحم به سمت سر کنار زده شده است، جراح توسط یک دسته بیستوری شماره ۳ (بدون تیغ بیستوری) و قیچی متس، فاشیای پاراسرویکال را جهت آزادکردن رحم جدا می کنند. و (معمولا ابزارهای بلند نیاز است.)
در این مرحله رکتوم را میتوان در سطح خلفی سرویکس آزاد کرده و به سمت پایین هدایت کرد. (به دور از موضع)
لیگامان کاردینال بطور دو طرفه کلمپ ، جدا و لیگاتور میشود.
مجددا رحم به سمت سر هدایت و لیگامان های بوتروساکرال، بطور دوطرفه کلمپ میشوند. (توسط کلمپ های کرو) سپس رحم آزاد و خارج میشود. زمانی که ابزارها به درون وزن برخورد کنند، آلوده محسوب میشوند. معمولا از قیچی مایو یا جورگنسون استفاده میشود. بعد از تحویل قیچی به جراح، ظرف نمونه را آماده کنید برای گذاشتن رحم درون آن.
دهانه باز بخش فوقانی واژن (vaginal cuff) را می توان به روش اینتراپتد یا رانینگ با نخ شماره 1 یا 5 دوخت یا از استاپلر برای این کار استفاده کرد. به همین ترتیب، پریتوئن هم روی آن بسته میشود. (ممکن است از انواع مختلفی از درنها استفاده شود. محلول شستشو دهنده گرم را آماده داشته باشید.)
شستشوی شکم بطور کامل، کنترل خونریزی بررسی حالبها از نظر موقعیت و سالم بودن و عدم اتساع آنها انجام میشود. (ممکن است تخمدان ها به دیواره های خارجی لگن بخیه شود) شمارش گاز و ابزار و بستن لایه های بافتی بطور روتین انجام می شود.
