رسانه های همکار
هشتگ های داغ:
1. آپاندیسیت حاد (احتمال پرفوره یا گانگرن شدن آپاندیس یا ترومبوز سپتیک سیستم وریدی پورت)
2. به طور اتفاقی به طور پروفیلاکسی در طول ساير اعمال جراحی
درد، تهوع و استفراغ، يبوست یا اسهال، افزایش شمار گلبول های سفید خون، تب، تندرس در ناحیه آپاندیس
1. معمولا از یک انسزیون مک بورنی استفاده می شود. (پوست۔ زیر جلد. عضله مایل خارجی و داخلی فاشیای عرضی پریتوئن)
از رترکتورهای کوچک جهت کنار زدن لایه های شکمی استفاده میشود که با ورود به لایه های عضلانی عمقی تر، جابجا می گردند.
2. آپاندیس را میتوان از طریق دنبال کردن نوارهای Taenia سکوم، پیدا کرد. بعد از شناسایی آپاندیس، آن را به سطح زخم آورده و با یک ببکاک گرفته میشود.
3. با انجام دابل کلمپینگ ، برش و لیگاتور شریان اپندیکولار، مزوآپاندیس را از نوک آزاد آپاندیس به سمت قائده آن جدا میکند
4. یک کلمپ در نزدیک قاعده آپاندیس زده می شود.
5. در صورت استفاده از روش پرس استرینگ، یک نخ قابل جذب 0/3 با سوزن راند از درون سكوم عبور داده شده و در قاعده آپاندیس به شکل پرس استرینگ زده می شود. (بخیه و سوزن آلوده محسوب شده و باید بعد از استفاده از فیلد استریل خارج گردند. در صورت امکان دستکش های خود را تعویض کنید)
6. قاعده آپاندیس را لیگاتور نموده و سپس آپاندیس را با کوتر، قیچی یا بیستوری جدا میکنند. بخش باقیمانده آپاندیس را به داخل لومن سکوم برگردانده و بخیه پرس استرینگ را گره زده و سفت میکنند.
سپس تکنولوژیست جراحی، به آرامی استامپ (انتهای باقیمانده آپاندیس) را با کمک یک هموستات به درون لومن سکوم هدایت کرده و جراح در همین زمان بخیه پرس استرینگ را سفت می کند و تکنولوژیست جراحی باید هموستات را به آرامی خارج نماید.
7. لایه های مختلف زخم، بسته میشود.
