رسانه های همکار
هشتگ های داغ:
جراحی برای فیبروئید در چه زمانی انجام می شود؟ بیماری های زنان، شامل بیماری های مختلف با سطوح گوناگون است. یکی از بیماری های شایع زنان، بیماری فیبروم رحم یا فیبروئید است. در این بیماری اندازه بافت های رحم بیش از حد معمول خود می شود. در زنان، سنین 25 الی 40 سالگی سنینی است که امکان باروری آن ها می باشد. فیبروم رحم نیز در این سنین ممکن است بروز پیدا کند.
فیبروم رحمی غدد غیر سرطانی است. این بیماری موجب تحت تاثیر قرار گرفتن بافت های داخلی و همچنین سلول های خارجی در رحم بانوان می شود. بروز فیبروم رحم در بانوان ریسک مبتلا شدن به برخی دیگر از بیماری ها را بیشتر می کند. از جمله این بیماری ها می توان به نازایی و همچنین سرطان اشاره داشت.
زمانی که بیماری فیبروئید امکان درمان مناسب با دیگر روش های درمانی را ندارد، پزشک به استفاده از ابزار جراحی متوصل می شود. روش های جراحی فیبروئید با توجه به شدت بیماری متفاوت است و هر روش متناسب با شرایط بیمار و بیماری او به کار گرفته می شود.
همان طور که گفتیم، درمان و کنترل بیماری فیبروئید با دارو درمانی نیز میسر است. اما در برخی مواقع بیماری به دارو درمانی واکنش مناسبی نشان نمی دهد. به همین جهت پزشک به کمک ابزار جراحی زنان و زایمان به روش جراحی برای درمان فیبروئید اقدام می کند.
از جمله مواقعی که روش های جراحی برای درمان به کار گرفته می شود، می توان به فیبروم های بسیار بزرگ، خونریزی های با شدت بالا و بدون واکنش به درمان ها، کم خونی زیاد و همچنین مقاومت به درمان اشاره کرد.
در مواردی از نازایی نیز روش جراحی برای فیبروئید به کار گرفته می شود.
سقط مکرر در بانوان نیز می تواند یکی از دلایل جراحی فیبروئید باشد. عارضه های بارداری مثل زایمان زودرس، اثرات فشاری فیبروئید بر ارگان های دیگر مثل مثانه، روده و همچنین درد در نواحی شکم از دیگر دلایلی است که ممکن است جراحی فیبروئید برای بیمار پیشنهاد شود.
درمان فیبروئید با دارو درمانی قابل انجام است. اما همانطور که پیشتر به آن اشاره شد در مواقعی نیاز به بکارگیری ابزار جراحی نیاز است. روش های جراحی مختلفی در جهت درمان فیبروئید به کار برده می شود. میومکتومی، هیسترکتومی، تخریب اندومتر و آمبولیزاسیون شریان رحمی از جمله روش های جراحی برای درمان فیبروم رحمی می باشد.
این روش جراحی نیز انواع مختلفی دارد. از جمله روش های میومکتومی لاپاراتومی، لاپاراسکوپی، اینترامورال و ساب سروزال می باشد. به کمک این روش جراحی، میوم را از بافت رحم جدا کرده و سپس رحم ترمیم می گردد.
در میومکتومی پزشک جراح همواره درصدد حفظ رحم بیمار اقدام می کند. اگر میومکتومی و حفظ رحم موفقیت آمیز باشد، باروری بیمار تحت تاثیر نخواهد گرفت.
یکی از جراحی های رایج زنان، عمل هیسترکتومی است. هیسترکتومی برای فیبروئید زنان نیز کاربرد دارد. این عمل جراحی در صورتی به کار گرفته می شود که دیگر روش های جراحی تاثیر مناسبی نگذارند. همچنین در مواقع عود مکرر بیماری نیز از هیسترکتومی استفاده می شود.
به طور کلی در میومکتومی، احتمال بروز خونریزی به طور غیر قابل کنترلی وجود دارد. در این صورت نیاز به جراحی هیسترکتومی می شود. به همین جهت در جراحی میومکتومی باید با بیمار احتمال نیاز به هیسترکتومی مطرح گردد.
دیگر روش برای درمان فیبروم رحمی بانوان، تخریب اندومتر است. این روش جراحی برای کسانی کاربرد دارد که نمی خواهند در آینده باردار شوند. این روش با و یا بدون میومکتومی انجام می گردد. در این روش با سوزاندن مخاط به کم شدن شدت خونریزی کمک می شود.
یکی دیگر از روش های کاربردی برای درمان فیبروئید این روش است. آمبولیزاسیون شریان رحمی از جمله روش های درمان کم تهاجم است. در این روش در عروق رحمی لخته ایجاد شده و به همین جهت خونرسانی به میوم کم می شود. این روش نیز برای کسانی کاربرد دارند که تمایلی به بارداری در آینده ندارند.
به طور کلی انواع جراحی را نمی توان بهترین روش برای فیبروئید دانست. بهترین جراحی برای فیبروئید با توجه به سن، وضعیت باروری، موقعیت میوم و محل قرارگیری آن، سایز فیبروم و … انتخاب می شود.
مطالب مرتبط: روش های انجام عمل هیسترکتومی کدامند؟
