رسانه های همکار
روش های انجام عمل هیسترکتومی به چه شکلی هستند؟ عمل های جراحی مختلفی برای بانوان وجود دارد و عمل هیسترکتومی یکی از رایج ترین این عمل های جراحی می باشد. در واقع ابزار جراحی زنان و زایمان در روش های مختلفی به کار گرفته می شود.
برداشتن رحم یا همان هیسترکتومی یک عمل جراحی است که تمام رحم و یا بخشی از آن برداشته می شود. رحم در واقع به بخشی از بدن گفته می شود که در آن جنین در بدن مادر رشد پیدا می کند. عمل هیسترکتومی در مواقع مختلفی نیاز به انجام دارد.
لازم به ذکر است که بسیاری از مواقع، در این عمل کل رحم برداشته می شود. اما در برخی مواقع متناسب با نوع بیماری و یا مشکل ایجاد شده، این عمل در شکل های متفاوتی نیز صورت می گیرد.
علت های مختلفی برای تجویز این عمل توسط پزشک وجود دارد. البته پزشک متخصص همواره ابتدا درمان هایی غیر از عمل جراحی را برای این موارد توصیه می کنند. در این موارد، اگر روند بهبودی با درمان های غیر جراحی مشاهده نشد، در پایان عمل هیسترکتومی تجویز می گردد.
در ادامه علل انجام این عمل را عنوان کرده ایم:
بر طبق گزارش های انتشار یافته، عمل هیسترکتومی یکی از رایج ترین عمل های جراحی برای بانوان می باشد. از این عمل، تحت عنوان عملی بی خطر و ایمن یاد می شود. ولی به خاطر بسپارید که این خطر کم، باعث نمی شود که این عمل را برای تمام بیماران مناسب کند.
برای مثال، خانم هایی که تا بحال بچه دار نشده اند، بهتر است این عمل را انجام ندهند. در این بانوان فقط در صورت ضرورت عمل هیسترکتومی انجام می گردد.
به موجب پیشرفت علم پزشکی، همواره روش های مختلفی برای درمان بیماری رحم وجود دارد و همانطور که گفته شد این عمل فقط در صورت موفقیت آمیز نبودن درمان های دیگر توصیه می شود.
به عنوان نمونه، برای اختلال اندومتر، هورمون درمانی تا حد زیادی موثر واقع می شود و نیازی به استفاده از ابزار جراحی نخواهد بود. حتی گاهی بیماری فیبروم یا همان وجود تومور های غیرسرطانی نیز با انجام روش هایی غیر از عمل هیسترکتومی قابل انجام است.
اما در بیماری هایی نظیر سرطان رحم، روشی جز عمل هیسترکتومی وجود دارد.
عمل هیسترکتومی، در سه نوع مختلف انجام می شود. هیسترکتومی جزئی، هیسترکتومی توتال و سالپنگو-اوفورکتومی انواع عمل های هیسترکتومی هستند.
در عمل هیسترکتومی جزئی، تنها بخشی از رحم بیمار خارج می شود. در این روش بنا به تشخیص پزشک معالج متناسب با مشکل و عارضه صورت گرفته اقدام می شود.
در هیسترکتومی توتال، همانطور که از اسم آن مشخص است، رحم به طور کامل از بدن خارج می شود. بانوانی که عمل هیسترکتومی توتال را انجام می دهند، دیگر نیازی به انجام آزمایش های سالیانه نخواهند داشت. اما همچنان باید آزمایش مخصوص لگن را انجام دهند.
سالپنگو-اوفورکتومی، نوع دیگر عمل هیسترکتومی است. در عمل سالپنگو-اوفورکتومی، افزون بر رحم، یک و یا دو تخمدان به علاوه لوله های فالوپ نیز از بدن بیمار خارج می شود.
عمل هیسترکتومی، مانند بسیاری از عمل های جراحی، در روش های مختلف قابل انجام است. در برخی از این روش ها بیمار به طور کامل بیهوش می شود و در برخی دیگر فقط عمل با بیهوشی موضعی صورت می گیرد.
یکی از روش های عمل هیسترکتومی، هیسترکتومی شکمی است. در این روش به کمک ابزار جراحی، برشی بزرگ در شکم بیمار زده شده و از این برش جراح رحم را خارج می کند. برش مذکور در هیسترکتومی شکمی، افقی و یا عمودی زده می شود.
روش دیگر انجام این عمل، هیسترکتومی واژن است که از رحم از طریق واژن از بدن بیمار خارج می شود. لازم به ذکر است که در هیسترکتومی واژن، برش هایی کوچک در بخش واژن زده شده و در خارج آن زخمی مشاهده نمی شود.
در عمل جراحی لاپاراسکوپی، جراح به کمک ابزار لاپاراسکوپی عمل را انجام می دهد. لاپاراسکوپی در واقع لوله بلند و نازک بوده و در آن دوربین و نور قرار گرفته است و به کمک آن تصویر داخل شکم را می توان مشاهده کرد.
در این روش، چند برش کوچک در ناحیه شکم زده شده و سپس رحم نیز به چند قسمت برش زده می شود. سپس رحم از طریق برش های کوچک از بدن بیمار خارج می گردد.